Zasto bih dao krastavom poslu
             U moj da se useli zivot?
       A da koristim pamet ko vile
I otj
eram uljeza?

Sest dana u tjednu
       Bolesnim otrovom gnoji —
             Samo za par racuna
                     Tu nema razmjera.

                     Gomila ljudi od pameti zivi:
             Predavaci, susljavci,
       Luzeri, seljacine, klipani
I ne skoncaju ko siromasi;

Gomila zivi na cesti
       Uz plamen u kantama,
             Voce sto padne, sardina u ulju za rucak
                     I cini se da im je dobro.

                     Njihovi klinci su bosi,
             A tihe, nemuste zene
       Krhke ko hrtovi mali
Ali, ne skapava nitko.

E, da sam dovoljno hrabar
       Pa viknem:' Ma, turite penzije!'
             No znam da bas to je gradja
                     O koju se upiru snovi.

                   Jer, to sto je krastaci slicno
             I u meni jednako cuci;
       Sa stegnima, poput zle srece,
Teskima, hladnim ko snijeg.

I nece dopustit mi hvalu
       Zbog nacina kojim sam stek'o
             I slavu i curu i novac
                     Sve jedno do drugoga.

                     Ne zelim reci da jedan rad
             Podupire istinu drugog.
       Al' kazem: tesko je izgubiti
Jedan, kad oba vec posjedujes.

Why should I let the toad work                   
Squat on my life?            
Can't I use my wit as a pitchfork      
And drive the brute off?

Six days of the week it soils
With its sickening poison —     
Just for paying a few bills!            
That's out of proportion.                    

Lots of folk live on their wits:                    
Lecturers, lispers,            
Losels, loblolly-men, louts —      
They don't end as paupers;

Lots of folk live up lanes
With fires in a bucket,     
Eat windfalls and tinned sardines —            
they seem to like it.                    

Their nippers have got bare feet,                   
Their unspeakable wives            
Are skinny as whippets — and yet      
No one actually starves.

Ah, were I courageous enough
To shout Stuff your pension!      
But I know, all too well, that's the stuff            
That dreams are made on:                   

For something sufficiently toad—like                   
Squats in me, too;             
Its hunkers are heavy as hard luck,     
And cold as snow,

And will never allow me to blarney
My way of getting      
The fame and the girl and the money            
All at one sitting.                   

I don't say, one bodies the other                    
One's spiritual truth;            
But I do say it's hard to lose either,     
When you have both.

Philip Arthur Larkin

(1922 - 1985)

 

KRASTACE  — TOADS

 

©   Copyright: graphic arts; animation & design by Carmen Ezgeta

 

(1955. pjesma je objavljena u zbirci Larkinove poezije "Manje zavaran(a)" — "The Less Deceived")

©  2010    prepjev:   Drazen Dragovic              

Pjesma je uvrstena u knjigu odobranih pjesma Philip Larkin: 'Poezija napustanja';
uredio, priredio i preveo Drazen Dragovic; nakladnik: Modernist nakladnistvo, Varazdin, 2010.; 174 str.; dvojezicno izdanje

 

 

[ Philip Arthur Larkin ]

Back     Next

PAGE 1 (Poezija - Poetry) | PAGE 2 (Poezija - Poetry) | PAGE 3 (Poezija - Poetry)PAGE 4 (Poezija - Poetry) |

PAGE 5 (Poezija - Poetry)PAGE 6 (Poezija - Poetry)PAGE 7 (Poezija - Poetry) |

 

| Index: A - I (Poezija - Poetry)Index: J - Q (Poezija - Poetry) | Index: R - Z (Poezija - Poetry) |

Poets & Poems  - pjesnici i pjesme   [ abecedni popis pjesnika (djelomican popis) ] |

 

Please Sign My GuestBookView My Old GuestBook |

Carmen Ezgeta (ponesto o meni - something about me) |

| Sto je novo...? - What's New...?Logo | HomeExit |

 

www.EZGETA.com — since 1998

Ezgeta.com je osobna visejezicna stranica poezije, umjetnosti, muzike, humora i misli...
Ezgeta.com is a Croatian multilingual personal site with poetry, art, music, humor and nice things...
Images, web content & design   ©     carmen ezgeta
All Rights Reserved

 

© Carmen Ezgeta

www.ezgeta.com

Larkin Philip Arthur
© Carmen Ezgeta